Wyślij e-mail
Tiodipropionian distearylowy; przeciwutleniacz DSTDP, ADCHEM DSTDP
Szczegóły produktu
DSTDP Powder DSTDP Pastille Nazwa chemiczna: Distearyl tiodipropionate Wzór chemiczny: S(CH2CH2COOC18H37)2 Masa cząsteczkowa: 683,18 Numer CAS: 693-36-7 Opis właściwości: Ten produkt jest białym krystalicznym proszkiem lub granulkami. Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w benzenie i toluenie. Synonim Antyoksydant DSTDP, Irganox PS 802, Cyanox Stdp 3,3-tiodipropionowy kwas di-n-oktadecylowy ester Distearyl 3,3-tiodipropionian Antyoksydant DSTDP Distearyl tiodipropionian Antyoksydant-STDP 3,3'-tiodipropionowy kwas dioktadecylowy ester Specyfikacja Wygląd: Biały krystaliczny proszek/ Pastylki Popiół: Maks. 0,10% Temperatura topnienia: 63,5-68,5℃ Zastosowanie Antyoksydant DSTDP jest dobrym pomocniczym przeciwutleniaczem i jest szeroko stosowany w polipropylenie, polietylenie, polichlorku winylu, ABS i oleju smarowym. Ma wysoką temperaturę topnienia i niską lotność. DSTDP można również stosować w połączeniu z przeciwutleniaczami fenolowymi i absorberami ultrafioletowymi w celu uzyskania efektu synergistycznego. Z perspektywy zastosowań przemysłowych można zasadniczo odnieść się do następujących pięciu zasad wyboru: 1. Stabilność Podczas procesu produkcji przeciwutleniacz powinien pozostać stabilny, nie ulatniać się łatwo, nie odbarwiać się (lub niebarwić), nie rozkładać się, nie reagować z innymi dodatkami chemicznymi i nie reagować z innymi dodatkami chemicznymi podczas środowiska użytkowania i przetwarzania w wysokiej temperaturze. Inne substancje na powierzchni są wymieniane i nie będą korodować sprzętu produkcyjnego itp. 2. Zgodność Makrocząsteczki polimerów plastikowych są na ogół niepolarne, podczas gdy cząsteczki przeciwutleniaczy mają różne stopnie polarności, a obie mają słabą kompatybilność. Cząsteczki przeciwutleniaczy są umieszczane między cząsteczkami polimeru podczas utwardzania. 3. Migracja Reakcja utleniania większości produktów zachodzi głównie w płytkiej warstwie, co wymaga ciągłego transferu przeciwutleniaczy z wnętrza produktu na powierzchnię, aby mogły działać. Jednak jeśli szybkość transferu jest zbyt duża, łatwo ulatniają się do środowiska i zostają utracone. Ta strata jest nieunikniona, ale możemy zacząć od zaprojektowania formuły, aby zminimalizować stratę. 4. Przetwarzalność Jeśli różnica między temperaturą topnienia przeciwutleniacza a zakresem topnienia materiału przetwarzanego jest zbyt duża, wystąpi zjawisko dryfu przeciwutleniacza lub ślimaka przeciwutleniacza, co spowoduje nierównomierne rozłożenie przeciwutleniacza w produkcie. Dlatego też, gdy temperatura topnienia przeciwutleniacza jest niższa od temperatury przetwarzania materiału o ponad 100 °C, przeciwutleniacz należy przetworzyć na koncentrat o określonym stężeniu, a następnie zmieszać z żywicą przed użyciem. 5. Bezpieczeństwo W procesie produkcyjnym musi być sztuczna praca, więc przeciwutleniacz powinien być nietoksyczny lub niskotoksyczny, bezpyłowy lub niskopyłowy i nie będzie miał żadnych szkodliwych skutków dla organizmu ludzkiego podczas przetwarzania lub użytkowania, a także nie będzie zanieczyszczał otaczającego środowiska. Nie szkodzi zwierzętom i roślinom. Przeciwutleniacze są ważną gałęzią stabilizatorów polimerów. W procesie przetwarzania materiału należy zwrócić większą uwagę na czas, rodzaj i ilość dodawanych przeciwutleniaczy, aby uniknąć awarii z powodu czynników środowiskowych.