დისტეარილ თიოდიპროპიონატი; ანტიოქსიდანტი DSTDP, ADCHEM DSTDP
პროდუქტის დეტალები
DSTDP ფხვნილი DSTDP პასტილი ქიმიური დასახელება: დისტეარილ თიოდიპროპიონატი ქიმიური ფორმულა: S(CH2CH2COOC18H37)2 მოლეკულური წონა: 683.18 CAS ნომერი: 693-36-7 თვისებების აღწერა: ეს პროდუქტი არის თეთრი კრისტალური ფხვნილი ან გრანულები. უხსნადია წყალში, ხსნადია ბენზოლსა და ტოლუოლში. სინონიმი ანტიოქსიდანტი DSTDP, Irganox PS 802, Cyanox Stdp 3,3-თიოდიპროპიონის მჟავას დი-n-ოქტადეცილის ეთერი დისტეარილ 3,3-თიოდიპროპიონატი ანტიოქსიდანტი DSTDP დისტეარილ თიოდიპროპიონატი ანტიოქსიდანტი-STDP 3,3'-თიოდიპროპიონის მჟავას დიოქტადეცილის ეთერი სპეციფიკაცია გარეგნული სახე: თეთრი კრისტალური ფხვნილი/ პასტილები ნაცარი: მაქს. 0.10% დნობის ტემპერატურა: 63.5-68.5℃ გამოყენება ანტიოქსიდანტი DSTDP კარგი დამხმარე ანტიოქსიდანტია და ფართოდ გამოიყენება პოლიპროპილენში, პოლიეთილენში, პოლივინილქლორიდში, ABS-სა და საპოხი ზეთში. მას აქვს მაღალი დნობის და დაბალი აქროლადობა. DSTDP ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას ფენოლურ ანტიოქსიდანტებთან და ულტრაიისფერი შთამნთქმელებთან კომბინაციაში სინერგიული ეფექტის მისაღწევად. სამრეწველო გამოყენების პერსპექტივიდან, შეგიძლიათ ძირითადად შემდეგი ხუთი პრინციპი აირჩიოთ: 1. სტაბილურობა წარმოების პროცესის დროს ანტიოქსიდანტი უნდა დარჩეს სტაბილური, არ უნდა აორთქლდეს ადვილად, არ გაუფერულდეს (ან არ შეფერილიყო), არ დაშლილიყო, არ რეაგირებდეს სხვა ქიმიურ დანამატებთან და არ რეაგირებდეს სხვა ქიმიურ დანამატებთან გამოყენების გარემოსა და მაღალტემპერატურულ დამუშავებაში. ზედაპირზე არსებული სხვა ნივთიერებები იცვლება და არ იწვევს საწარმოო აღჭურვილობის კოროზიას და ა.შ. 2. თავსებადობა პლასტმასის პოლიმერების მაკრომოლეკულები, როგორც წესი, არაპოლარულია, ხოლო ანტიოქსიდანტების მოლეკულებს აქვთ პოლარობის სხვადასხვა ხარისხი და ორივეს ცუდი თავსებადობა აქვს. ანტიოქსიდანტური მოლეკულები განლაგებულია პოლიმერის მოლეკულებს შორის გამყარების დროს. 3. მიგრაცია პროდუქტების უმეტესობის დაჟანგვის რეაქცია ძირითადად ხდება არაღრმა ფენაში, რაც მოითხოვს ანტიოქსიდანტების უწყვეტ გადაცემას პროდუქტის შიგნიდან ზედაპირზე მუშაობისთვის. თუმცა, თუ გადაცემის სიჩქარე ძალიან სწრაფია, ის ადვილად აორთქლდება გარემოში და დაიკარგება. ეს დანაკარგი გარდაუვალია, მაგრამ დანაკარგის მინიმიზაციისთვის შეგვიძლია დავიწყოთ ფორმულის შემუშავებით. 4. დამუშავებადობა თუ ანტიოქსიდანტის დნობის წერტილსა და დამუშავების მასალის დნობის დიაპაზონს შორის სხვაობა ძალიან დიდია, წარმოიქმნება ანტიოქსიდანტური დრიფტის ან ანტიოქსიდანტური ხრახნის ფენომენი, რაც გამოიწვევს ანტიოქსიდანტის არათანაბარ განაწილებას პროდუქტში. ამიტომ, როდესაც ანტიოქსიდანტის დნობის წერტილი მასალის დამუშავების ტემპერატურაზე 100°C-ზე მეტით დაბალია, ანტიოქსიდანტი უნდა დამზადდეს გარკვეული კონცენტრაციის მასტერბეტჩად და შემდეგ გამოყენებამდე შეერიოს ფისს. 5. უსაფრთხოება წარმოების პროცესში უნდა იყოს ხელოვნური შრომა, ამიტომ ანტიოქსიდანტი უნდა იყოს არატოქსიკური ან დაბალტოქსიკური, მტვრისგან თავისუფალი ან დაბალმტვრიანი, არ უნდა ჰქონდეს რაიმე მავნე ზეგავლენა ადამიანის ორგანიზმზე დამუშავების ან გამოყენების დროს და არ უნდა აბინძურებდეს გარემოს. არ უნდა აზიანებდეს ცხოველებსა და მცენარეებს. ანტიოქსიდანტები პოლიმერული სტაბილიზატორების მნიშვნელოვანი შტოა. მასალის დამუშავების პროცესში მეტი ყურადღება უნდა მიექცეს დამატებული ანტიოქსიდანტების დროს, ტიპსა და რაოდენობას, რათა თავიდან იქნას აცილებული გარემო ფაქტორებით გამოწვეული უკმარისობა.