ارسال ایمیل
دی‌استئاریل تیودیپروپیونات؛ آنتی‌اکسیدان DSTDP، ADCHEM DSTDP
جزئیات محصول
پودر DSTDP پاستیل DSTDP نام شیمیایی: دی‌استئاریل تیودیپروپیونات فرمول شیمیایی: S(CH2CH2COOC18H37)2 وزن مولکولی: 683.18 شماره CAS: 693-36-7 شرح خواص: این محصول به صورت پودر یا گرانول کریستالی سفید رنگ است. نامحلول در آب، محلول در بنزن و تولوئن. مترادف آنتی اکسیدان DSTDP، Irganox PS 802، Cyanox Stdp 3،3-تیودیپروپیونیک اسید دی-ان-اکتادسیل استر دی استئاریل 3،3-تیودیپروپیونات آنتی اکسیدان DSTDP دی استئاریل تیودیپروپیونات آنتی اکسیدان-STDP 3،3'-تیودیپروپیونیک اسید دی اکتادسیل استر مشخصات ظاهر: پودر کریستالی سفید/پاستیل خاکستر: حداکثر 0.10٪ نقطه ذوب: 63.5-68.5℃ کاربرد آنتی اکسیدان DSTDP یک آنتی اکسیدان کمکی خوب است و به طور گسترده در پلی پروپیلن، پلی اتیلن، پلی وینیل کلراید، ABS و روغن های روان کننده استفاده می شود. این آنتی اکسیدان دارای نقطه ذوب بالا و فراریت کم است. DSTDP همچنین می تواند در ترکیب با آنتی اکسیدان های فنلی و جاذب های فرابنفش برای ایجاد اثر سینرژیک استفاده شود. از منظر کاربرد صنعتی، اساساً می‌توانید برای انتخاب به پنج اصل زیر مراجعه کنید: ۱. پایداری در طول فرآیند تولید، آنتی‌اکسیدان باید پایدار بماند، به راحتی تبخیر نشود، تغییر رنگ ندهد (یا بی‌رنگ نباشد)، تجزیه نشود، با سایر افزودنی‌های شیمیایی واکنش ندهد و در طول محیط استفاده و فرآوری در دمای بالا با سایر افزودنی‌های شیمیایی واکنش ندهد. سایر مواد روی سطح تبادل می‌شوند و باعث خوردگی تجهیزات تولید و غیره نمی‌شوند. ۲. سازگاری ماکرومولکول‌های پلیمرهای پلاستیکی عموماً غیرقطبی هستند، در حالی که مولکول‌های آنتی‌اکسیدان‌ها درجات قطبیت متفاوتی دارند و این دو سازگاری ضعیفی دارند. مولکول‌های آنتی‌اکسیدان در طول پخت بین مولکول‌های پلیمر قرار می‌گیرند. ۳. مهاجرت واکنش اکسیداسیون اکثر محصولات عمدتاً در لایه کم‌عمق رخ می‌دهد که برای عملکرد صحیح، نیاز به انتقال مداوم آنتی‌اکسیدان‌ها از داخل محصول به سطح دارد. با این حال، اگر سرعت انتقال خیلی سریع باشد، به راحتی در محیط تبخیر شده و از بین می‌رود. این اتلاف اجتناب‌ناپذیر است، اما می‌توانیم با طراحی فرمول شروع کنیم تا اتلاف را به حداقل برسانیم. ۴. فرآیندپذیری اگر تفاوت بین نقطه ذوب آنتی‌اکسیدان و محدوده ذوب ماده فرآوری شده خیلی زیاد باشد، پدیده رانش آنتی‌اکسیدان یا پیچ خوردگی آنتی‌اکسیدان رخ می‌دهد که منجر به توزیع ناهموار آنتی‌اکسیدان در محصول می‌شود. بنابراین، هنگامی که نقطه ذوب آنتی‌اکسیدان بیش از ۱۰۰ درجه سانتیگراد پایین‌تر از دمای فرآوری ماده باشد، آنتی‌اکسیدان باید به صورت مستربچ با غلظت مشخص ساخته شود و سپس قبل از استفاده با رزین مخلوط شود. ۵. امنیت در فرآیند تولید باید کار مصنوعی وجود داشته باشد، بنابراین آنتی‌اکسیدان باید غیرسمی یا کم سمی، بدون گرد و غبار یا کم گرد و غبار باشد و در طول فرآوری یا استفاده هیچ اثر مضری بر بدن انسان نداشته باشد و هیچ آلودگی برای محیط اطراف ایجاد نکند. هیچ آسیبی به حیوانات و گیاهان وارد نکند. آنتی‌اکسیدان‌ها شاخه مهمی از تثبیت‌کننده‌های پلیمری هستند. در فرآیند فرآوری مواد، باید به زمان، نوع و مقدار آنتی‌اکسیدان‌های اضافه شده توجه بیشتری شود تا از خرابی ناشی از عوامل محیطی جلوگیری شود.